عشق آمد و مقـابـل من دفـتری گـشود            مـرغ دلـم بهـانه گرفت و پـری گشود
بـال و پـری زدم بـه بـلـنـدای آسـمـان            از لطف خود خدای کریمان دری گشود

احـرام سرخ بر تن من بود و ناگهـان            دیدم که روبه­ روم در أخضری گـشود
در آن طرف تـمامی عـالـم بهشت بود            یک لحظه نور، پرده زیباتری گـشود
بر روی دیـدگـان پُـر از الـتـمـاس من            باری تعال چهرۀ یک سروری گـشود
به به چه سروری که مَلَک مست بوی او

جمعی ز انـبیاء همه مبهـوت روی او
نـامـش محـمـد است و لقب باقرالعلوم            عـالِـم ترین رجـال عـرب باقـرالعـلوم
در روز اولي که قدم در جهان گذاشت            گـردیده است فخـر رجب، باقـرالعلوم
تا اینکه می برم به زبان نام اطهـرش            شیرین شود دهان چو رطب؛ باقرالعلوم
تابـنـده تر ز او نـبـود کس میـان روز            زیـبـا تـرین سـتـارۀ شب بـاقـرالعـلـوم
روح عبادت از پدرش زین العـابـدین            از عـم خود گـرفـتـه ادب باقـرالعـلوم
جابر کمی ز علم شما ارث برده است

یک قطره ای ز جام شراب تو خورده است
قامت قـیامت و رخـتان محـشـری بود            زور مـیــان بـازویـتـان حـیـدری بـود
احساستـان ز برگ گـلی هم لطیف تر            احسان و لـطـفـتـان بخـدا مـادری بود
داروی دردهـای بـشـر خـاک پـایـتـان            آب دهـان اطـهـرتــان، کــوثـری بـود
دوم مـحـمـدی و عـلـی عـاشـقـت شده            جـانـم فـدای نـام تـو، پـیـغـمـبـری بود
ایمان و زهد و جود و عبادت به یک طرف            عـلـم خـدائـیـت طـرف دیـگـری بــود
باشی حـسینی و حـسنی بـاقـرالعـلـوم!

خوانم، فقط تو عشق منی، باقرالعلوم!
مولا! نفس زدی و دوعالم درست شد            از آن گِـل وجـود تـو آدم درسـت شـد
بس که شما مـیـان مـنا نـالـه کـرده ای            از گـریه تو چـشمۀ زمـزم درست شد
از تـار و پود و رشتۀ پیراهن عـزات            بالای هر حـسیـنـیه پـرچم درست شد
در مـاجـرای پُـر غــم وادی کــربــلا            اشکت چکید و قطره شبنم درست شد
بانی روضه های عـطش! با حـمایتـت            سـیـنـه زنـی مـاه مـحـرم درسـت شـد
هرکس که روضه ای ز شما گوش می کند

یک جرعه می ز دست شما نوش می کند
آقـا عـنـایـتـی بـده بـر سـیـنـه نـالـه را            پُـر کـن ز داغ کـربـبـلا این پـیـاله را
ای باغبان سـاقـه شـکـستـه به ما بگو            داری به بـاغ سیـنه غـم چـند لاله را؟
یا حـضرت غـریب بـمـیـرم بـرای تو            طی کرده ای چگونه تو این چند ساله را؟
دیدی که رأس جد غریبت به نیزه شد            دیدی به چشم خود شب غسل سه ساله را
دارم به سـر زیـارت قـبـر بـقـیـعـتـان            امضا بزن به دست خودت این قباله را
یا رب تو دیده را ز غمش پر ز آب کن

ما را غلام حضرت بـاقـر حـساب کن